Deze gedachten hebben lezers wanneer iemand tegen ze praat tijdens het lezen!

“Books are a uniquely portable magic.”

Hoe vaak komt het voor dat je net lekker in een boek zit en dan begint er iemand tegen je praten? Niet iedereen is in staat om te multitasken en al zeker niet door lezen én luisteren te combineren. Hoe ga je ermee om? Deze gedachten hebben lezers wanneer iemand tegen ze praat tijdens het lezen!

Zoals jullie weten lezen wij ontzettend graag en is het een moment van ontspanning en rust. Toch gebeurt het wel eens dat je ergens aan het lezen bent, waar nog andere mensen zijn, en die zullen dan graag een praatje met je maken. Vandaag som ik een aantal ‘gedachten’ op die er door je heen kunnen gaan tijdens dat moment.

1. Zie je niet dat ik aan het lezen ben?

De meest overduidelijke gedachte en ik denk dat deze wel eens door ieders hoofd gegaan is. Je bent je boek aan het lezen, niemand anders praat met je en je bent al helemaal niet zelf aan het praten. Dan word je aangesproken en denkt ” Zie je niet dat ik aan het lezen ben?”

2. Je vraagt of het boek wat is? Geen idee, want je stoort me terwijl ik aan het lezen ben.

Misschien niet op een uitermate botte manier, maar het gaat door je hoofd! Je bent aan het lezen, misschien nog maar net begonnen en dan stelt iemand ‘out of the blue‘ de vraag: “En, is het een goed boek?” Je antwoord is simpel: Ja hoor! Maar je gedachten zeggen ” Geen idee, want je stoort me terwijl ik aan het lezen ben.”

3. Ik vind je echt aardig en wil graag met je praten. Maar, niet nu!

Soms zit je midden in een hoofdstuk dat gewoon tè spannend is. Je wilt het liefst alles al weten, want je kunt niet wachten op de ontknoping. Dan komt er iemand met je praten. Je praat normaal heel graag met deze persoon. maar, niet nu. Sorry, prioriteiten!

4. Mijn allerliefste boek, ik ben zo weer terug bij je.

En dan komt het moment dat je er niet onderuit komt: je gaat het gesprek aan en weet dat dit wel even zal duren. Dus je legt je boek aan de kant, kijkt er nog even naar en denkt: “Mijn allerliefste boek, ik ben zo weer bij je terug.”

5. Zie je me kijken naar mijn boek, terug naar jou en dan weer terug naar mijn boek? Snap de hint!

De persoon tegenover je vraagt je aandacht en of je even tijd hebt. Je kijkt op en kijkt terug naar je boek. Dat doe je 2, misschien zelfs 3 keer, snap de hint?! Je geeft met duidelijke lichaamstaal toch aan dat je nu even geen tijd hebt?

6. Hoe bedoel je, ik kan wel even tijd maken want het is ‘maar’ een boek?

Kijk, dat is nu het verschil tussen jou en mij. Voor mij is dit niet zomaar een boek. Ik heb dit boek zorgvuldig uitgekozen, dit plekje uitgekozen om te lezen en dus is het niet ‘even wat tijd’, maar onderbreek je mijn hele planning. Maar goed, als het zo belangrijk is, zal ik wel even tijd maken.

7. On-ge-loof-lijk.

Na meerdere hints, zuchten en je boek open en dichtklappen, snapt deze persoon het nog steeds niet. Het geklets.gaat.gewoon.door.

8. Als ik gewoon niet reageer, dan zullen ze wel stoppen met praten.

Er werd een vraag gesteld, maar als ik niet op kijk of niet reageer, dan moet het toch wel duidelijk zijn dat ik zó geconcentreerd bezig ben, dat ik het gewoon niet gehoord heb? Misschien stoppen ze dan met praten en gaan ze later wel verder.

9. Woohoo! Mission accomplished.

Het helpt. Ik kan lekker, ongestoord verder lezen.

Jullie weten vast dat met dit soort lijstjes je een korreltje zout moet nemen, maar toch is het vaak in grote lijnen ontzettend herkenbaar!

Welke gedachten heb jij wanneer er iemand tegen je praat tijdens het lezen?

Liefs,
Tasja

Follow