Bijzondere jeugdboekenserie: ‘Sterren van Morgen’ #1

De sterren van morgen

Afgelopen maand lazen wij de Sterren van Morgen serie. Dit is geen boekenserie zoals we dit gewend zijn. Ze volgen elkaar namelijk niet op…

Sterren van Morgen

Het zijn vier verschillende boeken, met vier verschillende hoofdpersonages, die alle 4 één jaar op een wel heel bijzondere kostschool in Engeland doorbrengen. Je leest dus in principe 4x hetzelfde boek, maar dan vanuit de gedachten van een ander hoofdpersonage: Max, Saar, Louise of Wollebrandt. Uiteindelijk zijn het dus wel vier verschillende verhalen, maar de hoofdsituaties komen wel terug. Ook zijn alle vier de verhalen door vier verschillende auteurs geschreven.

Tasja las ‘De wereld van Wollebrandt’ en ‘Het vuur van Louise‘. Simone las ‘De tranen van Saar’ en ‘De honger van Max‘. Alle vier de personages kampen met hun eigen problemen en proberen hun weg te vinden op deze kostschool. Vandaag recenseert Tasja de delen die zij gelezen heeft! Volgende week zondag kunnen jullie de recensie van de overige twee delen verwachten. Stay tuned!

[book-info]

Het vuur van Louise

Louise maakt deel uit van een tweeling. Ze is de zus van Wollebrandt en probeert dat soms te verdringen. Louise vindt het absoluut niet leuk dat ze naar Mortimer Mansion moet en gooit faliekant haar kont tegen de krib wanneer ze daar ‘gedropt’ wordt. Ze doet alles wat een puber doet: haar ouders negeren, een grote mond opzetten en zichzelf ophouden met jongens die haar ouders niet goedkeuren. Een erg herkenbaar scenario voor tieners dus. Toch is Louise zich heel goed bewust van zichzelf en haar ‘valkuilen’. Dat lezen we naarmate het boek vordert. We lezen hoe ze groeit, verliefd wordt en wat ze voelt.

Ik had graag iets meer willen lezen over het verdere verloop, want op het einde ging het allemaal erg snel en was het boek ten einde. Ik denk dat er veel meer uitgehaald had kunnen worden dan er op dit moment gedaan is.

[book-info number=”1″]
De wereld van Wollebrandt

Wollebrandt is de andere helft van de tweeling. Hij en zijn zus Louise kunnen niet meer van elkaar verschillen. In De wereld van Wollebrandt leren we de pientere, maar aparte jongen kennen als iemand die staat te popelen om een nieuwe leven te starten op Mortimer Mansion. Wollebrandt heeft er al een leven vol pesterijen en ellende opzitten. Hij wilt er alles aan doen om te voorkomen dat dit hier ook gaat gebeuren. Zal hem dat gaan lukken?

Ik heb dit boek als tweede gelezen en moet zeggen dat ik er wat moeilijker doorheen kwam dan door ‘Het vuur van Louise’. In dit boek miste ik een ‘doel’. En met doel bedoel ik, ik wist op geen enkel moment waar het naartoe ging met Wollebrandt. We worden aan het begin ‘geïnformeerd’ over het feit dat Wollebrandt niet meer gepest wilt worden en er alles aan probeert te doen, zodat dit ook niet meer gebeurt. Het boek blijft voor mij, gedurende dit verhaal, erg oppervlakkig. Het schrijft niet naar een spannend einde of naar überhaupt een ‘afsluiting’ en het blijft een beetje een grijs/vaag verhaal.

Cover

Ik vind de cover simpel, maar erg toepasselijk. Zeker als je de vier covers naast elkaar ziet. Het is één geheel en toch losstaand van elkaar. Uiteindelijk is dat ook wat de bedoeling van deze boeken was. Vier personages, vier verhalen, dezelfde school. Ik vind het in ieder geval een erg leuke cover!

Personages uit andere boeken

In beide boeken leer je Max en Saar ook kennen. Al moet ik zeggen dat ‘kennen’ een groot woord is. Louise vertelt uitgebreid over Max en de vriendschap die ze met hem heeft, dat deze uiteindelijk groeit en de gevoelens die erbij komen kijken. Wollebrandt ziet Max op een hele andere manier en dat maakt me wel nieuwsgierig. Ik vind het jammer dat het zo oppervlakkig blijft, maar aan de andere kant nodigt het ook wel uit om het boek van Max te lezen.

Saar komt in het boek van Louise iets uitgebreider aan bod dan bij Wollebrandt. Ik vond de beschrijving van Saar, door Louise, wel goed genoeg om een beeld te kunnen schetsen wie Saar is. Of dat klopt, is natuurlijk nog maar de vraag. Wollebrandt blijft Wollebrandt, vaag over bepaalde dingen. En ik moet zeggen, die lijn trekt hij mooi door gedurende het hele boek.
Volgende week kunnen jullie Simone’s mening over de andere twee boeken lezen!

Zijn jullie net zo benieuwd als ik?

Liefs,
Tasja

*Deze serie hebben wij opgestuurd gekregen als recensie-exemplaren
**Dit artikel bevat affiliate links

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

p a { color: #333; box-shadow: inset 0 -0.5em 0 0 #f2d4c8; }